Rozdział trzeci

Ty więdniesz, ale milczysz..

Ты вянешь и молчишь; печаль тебя снедает…

Ты вянешь и молчишь; печаль тебя снедает;
На девственных устах улыбка замирает.
Давно твоей иглой узоры и цветы
Не оживлялися. Безмолвно любишь ты
Грустить. О, я знаток в девической печали;
Давно глаза мои в душе твоей читали.
Любви не утаишь: мы любим, и как нас,
Девицы нежные, любовь волнует вас.
Счастливы юноши! Но кто, скажи, меж ими
Красавец молодой с очами голубыми,
С кудрями чёрными?.. Краснеешь? Я молчу,
Но знаю, знаю всё; и если захочу,
То назову его. Не он ли вечно бродит
Вкруг дома твоего и взор к окну возводит?
Ты втайне ждёшь его. Идёт, и ты бежишь,
И долго вслед за ним незримая глядишь.
Никто на празднике блистательного мая,
Меж колесницами роскошными летая,
Никто из юношей свободней и смелей
Не властвует конём по прихоти своей.

- Александр Сергеевич Пушкин

  Tajemnica ciążyła nad nią niczym czarny kruk, który codziennie okrywał ją swoimi skrzydłami. Szeptał jej chłodne słowa, tulił ją do snu, zgniatał jej serce. Jedynie umysł wciąż pozostawał ten sam, który zamykał ją we własnym świecie, gdzie nie ma miejsca na prawdę. Jeśli chciała ocaleć, musiała kłamać.

- Skąd możesz wiedzieć? - spytała, choć nie chciała znać odpowiedzi. Milczał przez chwilę, jakby toczył ze sobą wewnętrzną bitwę, a tysiąc słów cisnęło mu się na usta. Co chwilę je otwierał, jakby miał zamiar coś powiedzieć, ale równie szybko je zamykał. Po długiej ciszy w końcu się odezwał. 
- Harry Styles. On jest.. on jest bardzo niebezpieczny. Skąd to masz?

  Dziewczyna poczuła, jak srebro pali jej skórę. Nie potrafiła się poruszyć, nie była w stanie nic powiedzieć. Wpatrywała się w niego przerażona, bojąc się, że to za daleko zabrnie. Sama nie wiedziała, do kogo to należy, ale wolała dojść do tego sama, bez niczyjej pomocy. Szczególnie Liama.

- Chyba się z nim nie widziałaś? - spytał nagle, zupełnie przerażony tą perspektywą. Dziewczyna pokręciła przecząco głową. - Naprawdę nie wiesz, kim on jest? - spytał, siadając na łóżku. Po raz kolejny zaprzeczyła. - Cóż, lepiej żebyś wiedziała.. - mruknął. - W tym domu działy się kiedyś naprawdę złe rzeczy. Mieszkał tu chłopak, bardzo zły chłopak, który krzywdził innych. Teraz siedzi w więzieniu, więc już nikomu nie zagraża. Nie masz się o co martwić, ale radzę ci to wyrzucić, bo jak ktoś to znajdzie to możesz mieć przerąbane. Wiedz, że nie był specjalnie lubiany, a ktoś może to, tak jak ja, skojarzyć z jego osobą.

   Kiedy skończył mówić, chwilę jeszcze się na nią patrzał, jakby czekając na jakąś reakcję. Ona jednak pozostała obojętna jak zawsze, więc wiedząc, że nic nie wskóra, wyszedł. Wtedy Chantelle zerwała się z łózka i rzuciła w stronę szafy. Kartonowe pudełko, które miało lekko uchylone wieko, leżało na swoim miejscu, przykryte niechlujnie jakimś podkoszulkiem. Włożyła do jego wnętrza rękę i po omacku wymacała kilka zdjęć. Przejrzała je, uważnie przyglądając się szyi chłopaka. Niektóre były zbyt niewyraźne, żeby coś dostrzec, bo stał zbyt daleko od obiektywu, ale nagle, na czarno-białej fotografii coś przykuło jej uwagę. Zdjęcie było chyba zrobione z zaskoczenia, bo chłopak patrzył się w dół i przeczesywał ręką włosy, ale to nie było istotne. Na szyi zwisał mu srebrny łańcuszek, zakończony gwiazdką. Taki sam jak ten, który miała teraz na nadgarstku. Odwróciła fotografię w celu znalezienia daty, ale było coś bardziej interesującego. Mała notka, napisana dość niechlujnym pismem, jakby na szybko.

„Choć bez słów, lecz zawsze żywy”

Co to mogło oznaczać? Kto to napisał? W jej głowię kłębiło się tyle pytań, że dopiero po chwili zorientowała się, że ktoś ją woła. Zanim schowała wszystko do pudełka, jeszcze raz przyjrzała się fotografii.

xxx

   Owinęła się szczelnie kocem i otworzyła przeglądarkę. Przez chwilę zastanawiała się, od czego zacząć, ale ostatecznie postanowiła zaufać Liamowi. Wystukała „Harry Styles”, a po chwili wyskoczyło jej kilkaset wyników. Kliknęła w pierwszy lepszy artykuł, który pochodził z internetowej strony jakieś gazety, napisany parę tygodni temu.

  Zapadł wyrok w sprawie seryjnego mordercy, Harry'ego S. Dowody były jednoznaczne, dlatego sąd uznał go za winnego śmierci czterech osób oraz skazał go na dożywotnie pozbawienie wolności. Jak wynika z przeprowadzonego śledztwa, trzy miesiące temu, zanim brutalnie zamordował swoich rodziców, dokonał gwałtu i zbrodni Amy Green. Studentka była uważana za zaginioną, ale Harry S. przyznał się, gdzie schował zwłoki i postanowił wziąć za en czyn całkowitą odpowiedzialność. Całą Wielka Brytania jest w szoku, jak tak młody chłopak mógł dopuścić się tak podłego czynu. Jak donoszą nasi informatorzy, wcześniej nauczyciele skarżyli się na jego zachowanie, ale nigdy nie był agresywny. Na szczęście teraz już nikomu nie zagrozi i miejmy nadzieję, że spotka go zasłużona kara.

   Morderca? O tym Liam nic nie wspominał. Chantelle rozjerzała się dookoła, nagle czując się jakoś obco. Skoro Liam powiedział, że on tutaj mieszka.. Nie potrafiłą przypomnieć sobie, czy coś kiedyś słyszała o tym człowieku. Być może, ale rzadko oglądała wiadomości i nie przywiązywała do tego większej wagi. Ale jak to możliwe, że nikt nie poinformował ich o tym zanim kupiły ten dom? Jest tylko jedno wyjście.

   On wcale nie jest winny.